Święci i błogosławieni

4 listopada

Św. Karola Boromeusza, biskupa, patrona seminarzystów

Św. Karol ze szlacheckiej rodziny Boromeuszów urodził się w roku 1538 we Włoszech. Studiował w Mediolanie, a potem w Pawii, gdzie uzyskał doktorat z prawa cywilnego i kanonicznego w roku 1559. Jego wuj, kardynał de Medici, wybrany w tym samym roku na papieża (Pius IV), mianował go kardynałem, a wkrótce potem arcybiskupem Mediolanu, mimo iż św. Karol nie był jeszcze księdzem. Święcenia kapłańskie i sakrę biskupią przyjął dopiero w roku 1563.

Pozostał w Rzymie i zaczął pilnie pracować dla dobra Kościoła: założył Akademię Watykańską, jako papieski sekretarz stanu doprowadził do wznowienia soboru trydenckiego i do pomyślnego jego ukończenia

w roku 1563. Odtąd oddał się niepodzielnie pracy nad przeprowadzeniem uchwał soboru w swojej rozległej diecezji. Założył w Mediolanie pierwsze na świecie seminarium duchowne (większe i mniejsze), odprawił pięć synodów prowincjonalnych i jedenaście diecezjalnych, sprowadził nowe zakony: jezuitów, kapucynów i testynów; powołał do życia zgromadzenie oblatów św. Ambrożego - bractwa nauki chrześcijańskiej. Niezmordowanie wizytował klasztory i parafie. Głównym jego dążeniem było stworzyć kler stojący wysoko pod względem przygotowania naukowego i wyrobienia ascetycznego. W roku 1572 był na konklawe kontrkandydatem papieża Grzegorza XIII. Podczas wielkiej zarazy w Mediolanie w roku 1576 sam nawiedzał chorych, zaopatrywał umierających, przewodniczył ulicznym procesjom pokutnym, boso, z powrozem na szyi i krzyżem w ręku. Był surowy dla siebie, oddany całkowicie wyczerpującej pracy duszpasterskiej, pobożny, słowem - stanowił wzór nowoczesnego biskupa katolickiego. Majątek osobisty rozdał ubogim. Zmarł przedwcześnie na skutek złośliwej febry w Mediolanie, 3 listopada 1584 roku.

Świętego łączyły przyjazne stosunki z kilkoma Polakami. Korespondował z biskupem wrocławskim Stanisławem Karnkowskim; późniejszym prymasem, który zapewne za jego przykładem założył we Wrocławiu pierwsze po tej stronie Alp, a w ogóle trzecie na świecie, seminarium duchowne. Wymieniał listy z królem. Stefanem Batorym, oraz bratankiem króla, Andrzejem, późniejszym biskupem warmińskim, którego gościł u siebie.

Modlitwa: Boże, podtrzymaj w Twoich wiernych tego ducha, którym natchnąłeś Twego biskupa św. Karola, aby Twój Kościół potrafił nieustannie odnawiać się, zbliżając się do Chrystusa i objawiając Go światu. Amen.