14 października
Św. Kaliksta I, papieża i męczennika
Z urodzenia Rzymianin, św. Kalikst był we wczesnym okresie życia niewolnikiem chrześcijanina Karpofora. Oskarżony o stratę pieniędzy swego pana, wpadł w panikę i ratował się ucieczką. Pochwycono go, wtrącono do wieży, a następnie skazano na ciężkie roboty w kopalniach sardyńskich. Zwolniony po kilku latach powrócił do Rzymu i za pontyfikatu papieża Zefiryna został zarządcą cmentarza przy drodze appijskiej (Via Appia), nazwanego później - od jego imienia - katakumbami św. Kaliksta. Tam znajdują się groby papieży z III wieku oraz św. Cecylii.
Kiedy św. Zefiryn zmarł w r. 217, św. Kalikst został papieżem i rządził Kościołem przez pięć lat i dwa miesiące. Jego krótkie panowanie na Stolicy Piotrowej przypadło na okres rządów cesarza Aleksandra Sewera. W tym czasie chrześcijanom pozwolono wznosić kościoły, aby mogli publicznie praktykować swoją religię. Św. Kalikst wykazał się cechami mądrego, stanowczego i litościwego pasterza. Przez potępienie Sabelliusza usunął z Rzymu monarchianizm. Ustanowił post w suche dni, zadekretował, że święcenia kapłańskie powinny odbywać się w okresie postu i ustanowił praktykę rozgrzeszania nawet najcięższych grzechów. Ufundował również kościół Santa Maria in Transtevere na Zatybrzu.
Miał ponieść śmierć męczeńską w roku 222, choć nie ma co do tego pewnych danych.
Modlitwa: Wszechmogący Boże, wysłuchaj łaskawie prośby, które zanosimy wspominając męczeństwo świętego Kaliksta, papieża, i przez jego zasługi udziel nam pomocy. Amen.