Święci i błogosławieni

3 października

Św. Gerarda z Brogne, opata

Św. Gerard urodził się około roku 895, we Flandrii. Wychowywano go na żołnierza; młodość spędził na dworze flandryjskiego namiestnika Berengariusza z Namur. Wkrótce jednak poczuł powołanie do życia religijnego: wysłany z misją na dwór francuski w roku 918, zapoznał się z życiem mnichów św. Dionizego i uporządkowawszy swoje sprawy doczesne wstąpił da klasztoru, gdzie wkrótce uzyskał święcenia kapłańskie.

W zakonie poświęcił się pracy nad zreformowaniem klasztoru. Po jedenastu latach opat polecił mu założyć podobny klasztor w jego dawnych włościach w Brogne; odtąd jego ziomkowie, którzy chcieli zostać mnichami, mieli dokąd się udać. Jako opat, św. Gerard stworzył niemal wzorowy klasztor, którego sława rozeszła się

daleko i szeroko. Książę lotaryński polecił mu zreformować opactwo św. Ghislaina niedaleko Mons; świątobliwy mnich ustanowił tam regułę św. Benedykta. Wówczas dopiero odkrył swoje prawdziwe powołanie.

Przez następne dwadzieścia lat pracował gorliwie, odnawiając regułę św. Benedykta w kilkunastu klasztorach we Flandrii, Lotaryngii i Szampanii. W podeszłym wieku, sterany wyczerpującą pracą dla Boga, schronił się w Brogne i ostatnie lata spędził na samotnej modlitwie. Zakończył życie 3 października 959 roku.

Modlitwa: Panie, pozwól nam w czasie naszej ziemskiej wędrówki nieustannie myśleć o sprawach niebios i naśladować przykład doskonałości ewangelicznej, jaki nam dałeś w osobie św. Gerarda opata. Amen.